تصورها و کلیشه های دختران و پسران در مدارس فرانسه

به لطف کار در مدرسه های فرانسوی در مقطع مهد کودک و ابتدایی متوجه شدم که بسیاری از کلیشه هایی که درباره دختران و پسران وجود دارد به هیچ وجه تماما کلیشه های فرهنگی نیستد و بسیاری از این تصورها از دختران و پسران در کشوری مانند فرانسه هم رواج دارد اما این تصویرها منجر به نابرابری حقوقی نشده است .
بعنوان مثال وقتی پسرها درباره دخترها در مدرسه حرف می زنند به نوعی خودشان را از یکدیگر جدا می کنند و بعنوان پسر و دختر با ویزگی های خاص در بازی و همکاری بازشناسی می کنند. مثل اینکه دخترها بازی شان فرق می کند یا ظریف تر هستند  یا علاقه به برخی بازی ها ندارند یا گروه بندیی که در حیاط مدرسه اتفاق می افتد به همین شکل . خیلی تفاوت عمده ای در این تصویر ها مثلا در کشوری مثل ایران و اینجا وجود ندارد. یعنی آنچه که دختران و پسران به لحاظ وضعیت جسمی و علایق بازی از یکدیگر برداشت می کنند و همچنین برخی علاقه ویژه به برخی بازی ها تفاوت عمده ای من مشاهده نمی کنم بین ایران و فرانسه .
آنچه تفاوت اساسی است مربوط به وضعیت حقوقی ماجراست که این دریافت ها و تصورها و گاه کلیشه ها بستر حقوقی پیدا نمی کند.