دالایی لاما در
گفتگو با رامین جهانبگلو می گوید :
قطعا
از دو سنت پالي و سانسكريت در دل آيين بودايي مطلع‌ايد. در سنت سانسكريت
شفقت صرفا احساس همدردي نسبت به ديگري نيست. گونه‌اي سپردن التزام
و تعهد به ديگران است.
آيين
بودايي اين الزام و تعهد را ايجاب مي‌كند. مثالي مي‌آورم از يك راهب بودايي كه
اينك ۸۵ ساله است. پس از ۱۹۵۹ اين مرد ۱۸
سال از عمرش را در گولاك (زندان ها)ي چين سپري كرد. اوايل ۱۹۸۰ به دارام سالا آمد، چون چيني‌ها به
بعضي از تبتي‌ها اجازه خروج از تبت دادند. در گفت‌وگويي كه با اين مرد
داشتم به من گفت در آن ۱۸
سال در زندان با خطرات بسياري دست و پنجه نرم كرده است. از او درباره آن خطرات
پرسيدم. به من گفت بدترين خطر ترس از دست دادن شفقت نسبت به چيني‌ها
بود. گمانم شفقت چنين مهم است و اگر آسيب ببيند بشريت در خطر خواهد افتاد.
فردي
هميشه دروغ مي‌گويد، چون همه مي‌دانند كه آدمي دروغگوست كسي به او اعتماد نمي‌كند
و دروغ‌هايش خطرناك نيستند. اما اگر فرد راستگو و صادقي دروغ بگويد خيلي
خطرناك است. به همين صورت آدمي كه ۲۴
ساعت ديوانه باشد، چندان خطري ندارد، اما غالبا آدم‌هاي بسيار
طبيعي گاه و بي‌گاه دچار جنون مي‌شوند - مانند بعضي از رهبران سياسي ما در
جهان امروز. اين آدم‌ها واقعا خطرناك‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر