از نظر من دلیل دعوت اصلاح طلبان برای شرکت در راهپیمایی 22 بهمن امسال از ذهن خارج کردن یاد و اهمیت اعتراض روز 25 بهمن سال 1389 است. نتیجه اینکه اساسا کسی دیگر از روز 25 بهمن و اهمیت آن و تبدیل آن به روزی برای حتی یادآوری اعتراض یاد نکند. آنها به خوبی در حال ایقای نقش خودشان برای کمک به حاکمیت برای غلبه بر جریان مشروعیت زدایی آغاز شده از سال 88 هستند و بطور واضح تاکنون موفق عمل کرده اند.
امروز 25 بهمن است. سومین سالگرد 25 بهمن سال 1389 . اما ترجیح اصلاح طلبان نه این روز که 22 بهمن است. از نظر من از نظر تحلیلی این مسئله بسیار اساسی است و می تواند دستمایه شناخت و تحلیل بسیاری از رفتارهای این جناج سیاسی قرار بگیرد.
آنها آشکارا 25 بهمن را انکار می کنند. این انکار اهمیت بنیادی دارد. این انکار به نوعی پایان مبارزه است. مبارزه از نگاه اصلاح طلبان پایان یافته شاید برای همیشه. بازگشت به قدرت و تلاش برای جلب رضایت و اعتماد قدرت ، این است روش جدید و همیشگی اصلاح طلبان.
امروز 25 بهمن است ، روزی که تجمعی خارج از تقویم حکومتی طراحی شد و میر حسین موسوی ، رهنورد و کروبی هم قصد شرکت در آن را داشتند و از آن روز در خانه هایشان حبس شدند. بنابراین مهم است که فراموش و انکار شود. روزی که به بیش از هزار روز حبس خانگی انجامیده است امروز است اما امروز ، علت واقعی این حبس ها انکار می شود.
امروز 25 بهمن است و فلج شدن معترضان و شکست شان دیگر نیاز به استدلال ندارد. گرچه از نظر روانی روشنفکران ما هیچ گاه آماده پذیرش شکست و اعتراض به آن نیستند دقیقا مانند حاکمیت در ایران اما الان دیگر نیاز به صرف انرژی برای تحلیل این شکست نیست. حتی درخواست شورای هماهنگی راه سبز امید هم مثل صدایی در خلاء گم میشود بدون آن کسی توجهی کند.
این است نتیجه مبارزه ای که به شوخی گرفته شود.
میشل فوکو گفته بود: "فاشیسم است که ما را عاشق قدرت می کند. "
فاشیسم است که ما را از مشروعیت زدایی یک حاکمیت به بازپس دادن مشروعیت اش می کشاند.
حال چه 90 درصد رای داده باشند چه 51 درصد.
امروز 25 بهمن است. سومین سالگرد 25 بهمن سال 1389 . اما ترجیح اصلاح طلبان نه این روز که 22 بهمن است. از نظر من از نظر تحلیلی این مسئله بسیار اساسی است و می تواند دستمایه شناخت و تحلیل بسیاری از رفتارهای این جناج سیاسی قرار بگیرد.
آنها آشکارا 25 بهمن را انکار می کنند. این انکار اهمیت بنیادی دارد. این انکار به نوعی پایان مبارزه است. مبارزه از نگاه اصلاح طلبان پایان یافته شاید برای همیشه. بازگشت به قدرت و تلاش برای جلب رضایت و اعتماد قدرت ، این است روش جدید و همیشگی اصلاح طلبان.
امروز 25 بهمن است ، روزی که تجمعی خارج از تقویم حکومتی طراحی شد و میر حسین موسوی ، رهنورد و کروبی هم قصد شرکت در آن را داشتند و از آن روز در خانه هایشان حبس شدند. بنابراین مهم است که فراموش و انکار شود. روزی که به بیش از هزار روز حبس خانگی انجامیده است امروز است اما امروز ، علت واقعی این حبس ها انکار می شود.
امروز 25 بهمن است و فلج شدن معترضان و شکست شان دیگر نیاز به استدلال ندارد. گرچه از نظر روانی روشنفکران ما هیچ گاه آماده پذیرش شکست و اعتراض به آن نیستند دقیقا مانند حاکمیت در ایران اما الان دیگر نیاز به صرف انرژی برای تحلیل این شکست نیست. حتی درخواست شورای هماهنگی راه سبز امید هم مثل صدایی در خلاء گم میشود بدون آن کسی توجهی کند.
این است نتیجه مبارزه ای که به شوخی گرفته شود.
میشل فوکو گفته بود: "فاشیسم است که ما را عاشق قدرت می کند. "
فاشیسم است که ما را از مشروعیت زدایی یک حاکمیت به بازپس دادن مشروعیت اش می کشاند.
حال چه 90 درصد رای داده باشند چه 51 درصد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر