۱۳۹۲ خرداد ۹, پنجشنبه

حسن روحانی، اعتراضات 88 و پافشاری بر مواضع سال 78

یکی از مخاطبان نوشته من که تنها یادآوری موضع گیری حسن روحانی در حوادث تیرماه 78 بود خواسته بود که من در نقل سخنان آقای روحانی انصاف را رعایت کنم چرا که من تنها یک پاراگراف کوتاه نقل کرده بودم و نه همه حرف های ایشان را. برای همین ابتدا بخش هایی از سخنان ایشان را نقل می کنم که آن روزها نقش مهمی داشت در خفه کردن دانشجویان و کوی دانشگاه و دقیقا بعد از سخنان ایشان بود که صدای وحشتناک موتور سوارهای بسیجی که با چوب های بلند پرچم ایران که برای کتک زدن هم استفاده می شد سوار بر موتور وارد خیابان امیرآباد و در کوی دانشگاه شدند شاید بیش از از صد موتور سوار برای هجوم دوباره آمده بودند که آن روز به به تهدید و فحاشی به  دانشجویان اکتفا کردند.

اما نکته جالب اینکه ایشان همین چند روز پیش در گفتگو با روزنامه شرق بر درستی موضع گیری خود درباره حوادث کوی صحه گذاشته و نه تنها نقدی به آن ندارد بلکه از آن شیوه دفاع کرده است و می گوید که با کار امنیتی قضیه حل نشد بلکه با آمدن مردم در روز 23 تیرماه مسئله حل شد همان مردمی که با باتوم و چوب در روزهای قبل و همان روز 23 تیر برای زورآزمایی به خیابان امیر آباد آمدند.نگاه کنید به این گفته ها :
"در وقایع 18 تیر بسیار مهم بود که بین کار دانشجویان و کار آشوبگران تفکیک صورت گیرد. همه تلاش ما این بود که به مردم بگوییم اینها که در خیابان اتوبوس آتش می‌زنند و چادر زن چادری را از سرش می‌کشند یا به مغازه‌ها حمله می‌کنند، دانشجو نیستند. 

عده‌ای از حرکت و انتقادات دانشجویی سوء‌استفاده کردند. ضمن اینکه ما خواستیم ناامنی که در تهران آغاز شده بود، سریع‌تر جمع شود. 

من فکر می‌کنم کار بسیار بزرگی انجام شد. در سخنرانی 23 تیر هم گفتم که آمده‌ایم دامن دانشگاه و دانشجو را تنزیه کنیم. به مردم بگوییم این اقدامات تخریبی ربطی به دانشجویان ندارد. دانشجویان ممکن است انتقاداتی داشته باشند که حق آنهاست.

خود قانون اساسی راه را برای اظهارنظرات مردم پیش‌بینی کرده است. به اعتقاد من کار مهمی صورت گرفت. یادتان باشد در 18 تیر با سیستم امنیتی قضیه حل نشد. 

با حضور مردم کار تمام شد. کاری که ما در 18 تیر کردیم این بود که وقتی دیدیم مساله به آشوب خیابانی تبدیل ‌شد و دیگر بحث دانشجو و دانشگاه نیست، از خود مردم خواستیم بیایند و اعلام نظر کنند و ماجرا با حضور مردم در 23 تیر تمام شد.  

·        من خودم اقدامات شورایعالی امنیت ملی را در ماجرای 18 تیر که با ریاست آقای خاتمی بود و ایشان نقش مهمی داشتند، کار درست و عاقلانه‌ای می‌دانم. 

برای اولین‌بار شورایعالی امنیت ملی یک مقام رده‌بالای امنیتی را به‌عنوان یکی از مقصران معرفی کرد و به دادگاه سپرد. " 

نکته جالب مصاحبه ایشان با شرق این است که می گوید اعتراضات بعد از انتخابات 88 را باید تقسیم کرد به قبل از سخنان آقای خامنه ای در جمعه ای که دستور خونریزی آشکار را صادر کرد و بعد از آن و بعد از جمعه را قبول ندارد.

اما بخش های مهمتر از آنچه من ذکر کردن در نوشته قبلی و بعد کلا حرف های ایشان باضافه توضیحات اندکی از من .
حسن روحانی در سخنان روز چهار شنبه 23 تیرماه 78 فرمودند :

آن عاملي كه امروز ملت ما را متحد كرده است و پيوند ناگسستني در ملت ما ايجاد كرده است، اسلام است و مظهر اين اسلاميت، رهبري و مقام ولايت است. (تكبير حضار) مردم ما به خوبي مي‌دانند مسئله ولايت به عنوان مظهر وحدت ملي جامعه است. مسئله ولايت مظهر اقتدار ملي ما است. اهانت به مقام ولايت، اهانت به ملت است. اهانت به ايران است. اهانت به اسلام است. اهانت به مسلمانان است. اهانت به همه آزادگاني است كه قلبشان براي ايران به عنوان ام‌القراي جهان اسلام مي‌تپد، بنابراين اين حرمت شكني نه براي مردم ما و نه براي عاشقان انقلاب در سراسر جهان قابل تحمل نيست. گرچه آنهايي كه به اين عمل زشت دست زده‌اند، تعدادشان بسيار اندك است، اما در عين حال لبخند و تشويق استكبار جهاني و اميدهاي نابخردانه‌اي كه در آنها ايجاد كرد نشان مي دهد كه قدرتهاي استكباري توسط مزدورانشان سنگ زيرين اين بنا مورد هدف قرار داده‌اند. ولايت،‌ مهم‌ترين ركن حكومت و نظام ما در قانون اساسي كشور ما است. اهانت به اين ركن، اهانت به قانون اساسي است. اهانت به قانون‌گرايي است و اهانت به همه ارزش‌هاي انقلابي است. من در اين حادثه چند روزه چيزي كه مي‌ديدم در ميان اين مردم باوفا، مردم مخلص، مردم انقلابي. مردم در اين چند روز، صبر 25 ساله مولاي متقيان علي (ع) را به نمايش گذاشتند كه فرمود «صبرت ‌و في‌ العين ‌غذي‌ و في‌الحلق شجي» استخوان در گلو و خار در چشم اين چند روزه تحمل كردند. اين صبر انقلابي، اين تحمل توأم با «كظم‌غيض» اين حفظ نظم و آرامش، اين هوشياري، آماده بودن اما منتظر دستور ماندن و دست روي دست گذاشتن نكته بسيار جالبي بود. اگر منع مسئولين نبود مردم ما، جوانان مسلمان، غيور و انقلابي ما با اين عناصر اوباش به شديدترين وجه برخورد مي‌كردند و آنها را به سزاي اعمالشان مي‌رسانند. (تكبير حضار) مطمئن باشيد دولت و ارگان‌هاي امنيتي كاملاً بر كشور مسلط هستند و اين گروهك‌ها و اين چند صد نفر اوباش چيزي نيستند كه بخواهند براي ملت ما و براي مردم عزيز و قهرمان تهران، نگراني بوجود آورند.(تكبير حضار) 

(توصیح اینکه این صبر انقلابی آقایان نه برای " عناصر اوباش" که به قول آقایان بانک اتش می زدند که اصولا در برابر اینها که آقایان صبر نمی کردند بلکه پاره پاره می کردند بلکه این صبر آقایان در برابر دانشجویان بی دفاع کوی بود و اساسا من نمی فهمم منظورشان چه صبری بود؟ این چه صبری که در سه حمله پی در پی اول 4 صبح 18 تیر ، بعد 6 صبح 18 تیر  و بعد 8 صبح 18 تیر با تمام توان به کوی حمله کردند و تا توانستند زدند و به خون کشیدند و دانشجو دستگیر کردند. من البته می فهمم منظورشان از صبر چه بود. منظور این بود که کوی را و دانشجویان را با خاک یکسان نکردند.  دیگر اینکه این متانت و صبر برای حادثه دوم بوده که شعارهای دانشجویان بر ضد مقام ولایت سر داده می شد نه برای حادثه سوم مورد تاکید آقای روحانی که در ادامه می آورم

حادثه تلخ سوم، حمله به اموال عمومي، ايجاد رعب و وحشت در ميان مردم، برهم زدن آرامش و امنيت، سلب آسايش از مردم، آزار مردم و حتي دستبرد به اموال شخصي و اهانت و تعدي به مردم بود. در كدام كشور جهان، حركت‌هاي آشوب‌طلبانه اين چنين تحمل مي‌شود اينها خيلي پست‌تر و حقيرتر از آن هستند كه بخواهيم نسبت به آنها تعبير حركت براندازي را مطرح كنيم. در كجاي دنيا و در كدام كشور و توسط كدام دولت، آشوب، تخريب و بر هم زدن نظم جامعه، تحمل مي‌شود.

( حادثه سوم مورد اشاره آقای روحانی نه کار دانشجویان که شخصا شاهد بودم که چگونه نیروهای بسیج به ایجاد رعب و وحشت در خیابان انقلاب مشغول بودند در حالی که بهترین فرصت ها برای آتش زدن مثلا پمپ بنزین امیرآباد وجود داشت ولی دانشجویان با هم خشمی که داشتند با ایجاد زنجیره به دور پمپ بنزین و هدایت اعتراض کنندگاه به حرکت به سمت کوی دانشگاه کمترین آسیبی به این پمپ بنزین یا خانه ها و مغازه ها نرسید. دیگر اینکه در کجای دنیا اعتراض یا حتی درگیری با پلیس یا آتش زدن تحمل می شود ؟ در همه جای دنیا آقای روحانی . در دنیای متمدن معترضان را برانداز و غیرو نمی خوانند آنها در خیابان مثل عزت ابراهیم نزاد و از روی قصد نمی کشند. اعتراضات لندن را نگاه کنید چقدر آشوب به پا شد و برخورد پلیس یا نوع حرف زدن مثلا دبیر امنیت ملی را مقایسه کنید . خجالت آور است این شکل سخن گفتن از همان مردمی که همواره به دروغ و برای سوء استفاده به عنوان مردم نجیب و غیره نام گرفته اند)

افرادي كه اتوبوس و اموال عمومي را آتش مي‌زنند، آنها كه ماشين بين‌المال را آتش مي‌زنند و حتي اتومبيل شخصي افراد را از بين مي‌برند، اينها چه عناصري هستند و داراي چه ماهيتي مي‌باشند؟ بي‌ترديد اين افراد دشمن مردم ايران و ارزش‌هاي اين مرز و بوم هستند، اين اوباش حتي به مساجد هم تعرض كردند. ادامه اين وضع براي نظام ما كشور ما و ملت ما قابل تحمل نخواهد بود. ديروز نسبت به اين عناصر دستور قاطع داده شد، ديروز غروب دستور قاطع صادر شد تا هر گونه حركت اين عناصر فرصت طلب، هر كجا كه باشد با شدت و با قاطعيت برخورد شود و سركوب شوند.(تكبير حضار) 

( این قاطعیت برخورد مستقیما خطابش به دانشجویان بود و به شدت با دانشجویان برخورد شد و بعد از 23 خرداد هم )

خوشبختانه همه اركان نظام، مسئولين همه قوا بدون هيچگونه اختلاف‌نظر نسبت به برخورد قاطع و انقلابي نسبت به اين عناصر فرصت‌طلب اتفاق نظر دارند و قوه قضائيه در روزهاي آينده به وظيفه قانوني، شرعي، ملي و انقلابي خود به خوبي عمل خواهد كرد.(تكبير حضار) در روزهاي آينده مردم ما با هيجان هوشياري خودشان را در صحنه حفظ كنند. بدون اينكه دست به عملي بزنند، در زمينه اطلاعات به دست آمده به وزارت اطلاعات كمك كنند. در زمينه عمل هم پشتيبان نيروهاي رسمي و مسئولين امنيت باشند، يعني كمك نيروي انتظامي، بسيج و ساير نيروهاي امنيتي در صحنه عمل باشند. بايد بدانيم كه اتكاء اصلي نظام و مسئولين ما به مردمان عزيز و قهرمان حاضر در صحنه است. گرچه چند روز گذشته، شاهد حوادث تلخي بوديم، اما حضور امروز مردم شيريني و شهد را در كام تلخ مردم ريخت. حضور ميليوني امروز مردم در سراسر كشور حماسه ديگري بود. اطلاعاتي كه من يك ساعت پيش از همه استانها گرفتم اين بود كه در سراسر ايران، موج خروشان مردم، تكبيرگويان به مراكز اجتماعي كه به آنها اعلام شده است، زن و مرد در حال حركت هستند. همه جا شعار و فرياد در حمايت از نظام و عليه استكبار و مزدوران داخلي آنهاست.


لازم مي‌دانم از نيروي انتظاامي به خاطر تلاش‌هاي شبانه‌روزي‌اش در اين چند روز، از نيروي عزيز و قهرمان بسيج و همچنين پرسنل بيدار وزارت اطلاعات تشكر، سپاسگزاري و قدرداني نمايم كه تلاش و فعاليت قوق‌العاده‌اي در اين چند روز داشته‌اند. 

(اما تشکر ایشان از نیروی انتظامی و نیروی عزیز و قهرمان بسیج یعنی همان جنایتکارانی که کوی را به خون کشیدند روشنگرتر از آن است که بتوان با ماله کشی مسئله را حل کرد. اصولا به شخص بنده هیچ ارتباطی ندارد که کسی می خواهد به ایشان رای بدهد یا خیر. مسئله من فراموش نکردن تاریخ همین دو دهه گذشته است ، همین چند سال پیش که میل وحشتناکی به فراموشی آن وجود دارد )

متن کامل سخنان حسن روحانی به این آدرس در سایت فارس نیوز منتشر شده است :
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8604130429






۴ نظر:

  1. آقای حسن روحانی باید بتوانند نشان دهند که پیامد برنامه های 23 تیر از جمله سخنان تند ایشان، استقرار امنیت در خیابان های شهر بود و نیروهای نظامی و امنیتی از جمله لباس شخصی ها و بسیجی های مجهز شده به کابل و چوب، کاری به تحرکات اعتراضی در کوی دانشگاه و دانشگاه تهران نداشتند. ولی در اصل این طور نیست و آقای روحانی خوب می داند که در شامگاه آن روز این نیروها با قدرت هر چه تمامتر بساط معترضان در کوی را برچیدند. آقای روحانی نمی تواند با گفتن اینکه در آن سخنرانی بین دانشقجویان و آشوبگران تفکیک کرده از نقشی که آن گفتار در درون یک نظم گفتاری برای سرکوب اعتراضات بازی نمود تغافل کند. تأکید بر آشوب و بی نظمی همواره دستاویزی برای نادیده گرفتن و سرکوب جنبش های اعتراضی بوده و در این مورد تفاوت معناداری در رفتار بخشی از ساختارهای امنیتی نظام در حوادث تیر ماه 1378 و حوادث بعد از انتخابات 88 دیده نمی شود.

    پاسخحذف
  2. ما نمی خواهیم فراموش کنیم... اما گزینه بهتری نداریم و شاید با این وضعیت فعلی حتی رای دادن به ولایتی هم عاقلانه به نظر برسه... منظورم اینه که وضعیت بحرانی مملکت به نفع هیچکس نیست و برای بهتر شدن وضعیت میشه باید هر کاری کرد.
    اگه کسی مثل روحانی رئیس جمهور بشه اوضاع کمی بهتر میشه... اونوقت شاید بشه 4 سال دیگه به کسی که واقعا قبول داریم رای بدیم

    پاسخحذف
  3. اینکه وضع بهتر می شه با روحانی یا ولایتی را باید در یک چهارچوبی که زمینه های سیاسی و نیروهای سیاسی رو بررسی می کنه دید. شما بر اساس پارامترهای ناشناخته و مبهمی معتقدید که آمدن مثلا این دو وضع را بهتر می کند در صورتی که اول باید بگویید آیا نیروهای موثر سیاسی در حاکمیت چنین تصمیم دارند که کسی بیاید و با برنامه اقتصادی و غیرو وضع را بهتر کند ؟ ابتدا باید پاسخ این سوال را بدهید بعد بگوییم چرا این بهتر و یا آن بدتر است. اگر تصمیم این نیروهای موثر این نباشد آنوقت مشارکت شما به نفع روحانی و ولایتی عملا به بازی گرفته شدن توسط حکومتی است که با برنامه ریزی دقیق این انتخابات را برگزار می کند.
    مسئله نوشتن اسم روحانی روی یک برگه سفید نیست مسئله این است که شما دارید یک حرکتی را در بین نبرد بین نیروهای سیاسی دنبال می کنید ولی عملا به قدرت و تصمیم این نیروها اهمیتی نمی دهید و معجزه وار امیدوارید که این کاغذ با اسم روحانی معجزه کند. اگر این کاغذ قرار بود معجزه کند 4 سال پیش شرایط برای معجزه اش مهیا تر بود.

    پاسخحذف