چند روز دیگر اول آذرماه است. اول آذر یادآور واقعه وحشتناکی در تاریخ ماست. اول آذر 1377 داریوش و پروانه فروهر به قتل رسیدند و روایت هایی هست که می گوید به شکل وحشیانه ای با چاقو به نوعی تکه پاره شده بودند.
به یاد دارم که وقتی خبر این واقعه را شنیدم داشتم وارد دانشکده علوم اجتماعی تهران می شدم. از کوی دانشگاه می آمدم و یکی از دانشجویان فعال در انجمن اسلامی و جهاد دانشگاهی را درداخل دانشگاه دیدم. همین که رسیدیم به هم گفتم خبر این قتل ها رو شنیدی ، دیدی اطلاعات چه کار کرد. با عصبانیت و انکار و بعد ترک کردن گفتگو گفت یعنی چه که شما هر چی می شه می گید اطلاعات کرد. و بعد با تکید گفت که ممکن نیست اطلاعات چنین کاری بکنه.
روزها گذشت و بالاخره وزارت اطلاعات اطلاعیه داد و پذیرفت که کار بلند مرتبه ترین اعضایش بوده است.
آن انکار ها فقط انکار و داشتن تحلیلی متفاوت نبود. آن انکارها ابزارهای خوب بالارفتن در مراتب دانشگاهی و مدیریتی بود که این دوستان همگی و جمعا بدستش آوردند.
به یاد دارم که وقتی خبر این واقعه را شنیدم داشتم وارد دانشکده علوم اجتماعی تهران می شدم. از کوی دانشگاه می آمدم و یکی از دانشجویان فعال در انجمن اسلامی و جهاد دانشگاهی را درداخل دانشگاه دیدم. همین که رسیدیم به هم گفتم خبر این قتل ها رو شنیدی ، دیدی اطلاعات چه کار کرد. با عصبانیت و انکار و بعد ترک کردن گفتگو گفت یعنی چه که شما هر چی می شه می گید اطلاعات کرد. و بعد با تکید گفت که ممکن نیست اطلاعات چنین کاری بکنه.
روزها گذشت و بالاخره وزارت اطلاعات اطلاعیه داد و پذیرفت که کار بلند مرتبه ترین اعضایش بوده است.
آن انکار ها فقط انکار و داشتن تحلیلی متفاوت نبود. آن انکارها ابزارهای خوب بالارفتن در مراتب دانشگاهی و مدیریتی بود که این دوستان همگی و جمعا بدستش آوردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر