۱۳۹۱ آبان ۴, پنجشنبه

پیانیست مغول

درباره مغولستان و نظام سیاسی اون من چیزی نمی دونستم تا امروز. یک دختر مغولستانی دانشجوی موسیقی ( پیانیست) به کلاس زبان فرانسه اومد.
روزی حداقل هشت ساعت پیانو می زنه . و داره آماده می شه برای کنسرواتوار لیون که امتحان خیلی سختیه چون از بین 130 نفر فقط 4 نفر برگزیده می شن. از هفت سالکی پیانو می زده. قرار شد برای بهداد یک سوال درباره آموزش پیانو از استادش بپرسه. نکته های جالبی می گفت که برای من بسیار امیدوار کننده بود. 
بعد از بحث درباره موسیقی  بحث کشید به نظام سیاسی  و زبان و غیرو. معلوم شد که سالهاست نظام دموکراسی بر این کشور حاکمه و تمام آزادی های یک کشور دموکرات برقراره . یادم اومد که چقدر توی ایران با تحقیر از مغولستان حرف زده می شد. 
گویا وقتی می خواستیم یک کشور پرت رو نام ببریم اسم مغولستان رو می آوردیم. اما جالبه که بین کشورهای کم و بیش غیر دموکراتیک مثل چین و روسیه  یک کشور دموکرات و بی سر و صدا و جود داره . 
از نظر زبانی ، زبان قدیمشون به زبان ترکی نزدیکه ولی دقیقا ترکی نبوده. الان به زبان مغولی صحبت می کنند که با رسم الخط روسی نوشته می شه. 
چیزی که از ایرانی ها در ذهن داشت گفت توی لوس آنجلس زیادند و خیلی ثروت مندند.
مغولستان کشوری دموکراتیک که اعدام درش وجود نداره و احزاب ملی و جمهوری خواه احزاب اصلی اش هستند و آزادی مطبوعات مثل هر کشور دموکراتیکی رعایت می شه و این قدر سر و صدای الکی در جهان ندارند و کمتر یک خبر از این کشور می شنویم.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر